عرفه روز شناخت است ، روز نیایش است ، روز غرق شدن در دریای محبت الهی است . روزی که خداوند سبحان خوان کرمش را گسترده است تا هر کسی به توان خود توشه ای از آن بردارد . عرفه یعنی دلدادگی به معشوق بی همتا . یعنی محو معشوق شدن ، یعنی سراپا عشق شدن است . لبها با ترنم دعای زیبای عرفه به خود طراوت گرفته و کبوتر دل بیقرار و سرمست با نجوای عاشقانه در آسمان معبود بال و پری گشوده پرواز می کند و چشمها با باران اشک امان از دست داده . ... و چه زیباست این عشقبازی ، عشقی که در آن از خود بیخود می شوی ، دل پرواز می کند ، دست بلند می شود سوی بیکرانه ها ، چشم می بارد و لب می ترواد .

الهی ! ما را از درک کنندگان عرفه قرار بده و آنچه که به خوبان داده ای بر ما نیز عنایت فرما !