تو ای پرنده ی پر بسته رها در خون / بخوان دوباره غم آلود و بی صدا در خون / بخوان دوباره که آتش به گریه بنشیند / هزار پاره شود چشمهای ما در خون / بخوان به لهجه دریا و ناشکیبی موج / بخوان به حرمت این آخرین شنا در خون / بیا و باز به آواز تازه ای ما را / ببر به محفل آیینه و خدا در خون / نماز مستی ما بیش از این دو رکعت نیست / وضو در آیینه ی عشق و ربنا در خون

                                                                                                                                                        (ناصر حامدی)