دلهای بیقرار

                                                                                                           (شمس - آیه ۶)

بیست و پنجم ذی القعده روز دحوالارض است . روزی که زمین از زیر کعبه کشیده و گسترانیده شد . تعریف واضح تر این است که : پس از آنکه تمام سطح کره زمین به مدت طولانی در زیر آب فرو رفته و خداوند خواست تا آن را از زیر آب بیرون آورد ، که صحنه زندگی موجودات مهیا گردد ، اولین نقطه ای که از زیر آب سر بیرون آورد ، همان مکان مقدس کعبه و بیت الحرام بود . این واقعه نشان دهنده اهمیت این نقطه و مرکزیت آن برای همه عالمیان است . در واقع دحوالارض ، روز شروع حیات بخشی خداوند به جهان خاکی است که توجه به آن در  روایات و تعیین اعمال خاصی همچون روزه ، عبادت ، دعا و غسل و اهتمام به آن از سوی معصومین (علیه السلام) نشانگر عنایت حضرت حق به این روز با برکت است . تعبیر به اینکه " در روز دحوالارض رحمت خدا منتشر گردیده و از برای عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز ترغیب می نماید . برای روزه دار این روز هر که و هر چه در میان آسمان و زمین است استغفار می کند ...

از دیگر اعمال این روز شریف دو رکعت نماز است که در آن حمد و پنج مرتبه سوره " والشمس" خوانده می شود و پس از نماز نیز دعایی است که در مفاتیح آمده است . و همچنین دعای " اللهم داحی الکعبه ..." از دعاهای مخصوص این روز است ...