دلهای بیقرار

خدایا ! من تورا سپاس می گویم که برای روزی دگر زنده ام داشتی و به من فرصت نفس کشیدن دادی

خدایا! شکر به درگاهت که مرا در پناه خود گرفتی و کمکم کردی .

خدایا! با تمام وجود ناچیزم تو را سپاس می گویم که نام زیبای خود را بر زبان این بنده ی گنهکار و ضعیف

جاری ساختی و مرا به گفتگوی خود مشغول کردی .

الهی ! شکر می گویم تو را بخاطر همه ی داده ها و نداده ها ، داده هایی که از روی رحمت بوده و نداده

هایی که از روی حکمت بوده ، خدا یا ، هزاران مرتبه شکر به درگاهت که دستان تهی ام را فقط بسوی

خود دراز کردی ، هزاران مرتبه شکر که مرا محتاج خود کردی نه محتاج نامردان ضعیف و منت گذار.

خدایا، من چگونه شکر تو را بجا آورم که مرا بنده ی خود کردی ، سر سجا ده ات نشاندی ام، سرم را

پیش خود فرود آوردی، و مرا سجده کننده در برابر عظمت خود قرار دادی، و زانوهایم را پیش خودت خم

کردی.

خدای مهربانم ! بخاطر سلامتی و تندرستی خودم و خانواد ه ام و همه ی دوستان و فامیل و آشنایان

تو را شکر می گویم.

خدایا! بخاطر همه ی آنچه که به من عطا کردی چه مادی چه معنوی تو را شکر می گویم،

خدایا ! من گنهکار که لایق این همه مهربانی تو نبودم و نیستم ،اما می دانم هر آنچه که به من عطا

کردی ، همه از روی لطف و کرم بوده، و به من عطا کردی آنچه که شایسته ی بزرگی تو بوده، نه لیاقت

من نا لایق، خدایا! کمکم کن تا بتوانم شکر همه ی نعمتهای زیبایت را آنقدر که در توانم باشد بجا آورم

و تا ابد مرا بنده و شکر گذار درگاه خود کن.

تو خود فرموده ای: ( اُدعونی اَستَجب لَکُم)

بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را .

خدایا ! من با کوله بار گناهم تورا خوانده ام و می خوانم پس تو مرا اجابت کن و لحظه ای مرا به خود

وا مگذار و هیچ وقت مرا محتاج بنده ی نیازمند خود نکن ، هر آنچه می خواهی به من عطا تو خود عطا

کن.